Ik zat onlangs met een lid van de AA te praten. Wat hij zegt als er iemand vraagt hoe hij dat toch in hemelsnaam doet om zo maar te stoppen met drinken en hoe hij dat dan volhoudt? Hij zegt dan dat het zo moeilijk niet is om te stoppen omdat hij niet redeneert dat hij met iets is moeten stoppen, laat staan dat hem iets is afgenomen.
© banderas777
Integendeel, hij heeft zichzelf onnoemlijk veel cadeaus gedaan. Zoals daar zijn: gezondheid: minder cholesterol, lagere bloeddruk, minder kilo’s mee te sjouwen (ook 10 kilo kwijt!), meer conditie, fitter zijn, terug kunnen joggen, rustige nachten, enz. Ook: mentale sterkte, energie, creativiteit, minder stress, minder irritatie, betere band met de kinderen, werk beter kunnen relativeren, tonnen energie, angsten verdwenen, enz.
Het enige wat er niet meer is, is af en toe ‘een stuk in uwe gilée kunnen drinken’ (correct Nederlands is: ‘een stuk in de kraag drinken’) maar daar was de prijs van de lichamelijke en mentale katers ’s anderendaags veel te hoog voor geworden.
Een andere interessante opmerking was dat mensen pas bij de AA terecht komen als ze een grens hebben overschreden. Een auto-ongeval met een 'perte totale' of veel erger… een ongeluk met zwaargewonden of doden. Of: agressie-aanvallen, verwaarlozen van de kinderen, verlies van de job, financiële put, enz. Is dat de reden dat ik geen drang voel om “toe te treden”? Ik heb enerzijds geen angst om weer te hervallen. Maar anderzijds was ook mijn verslavingsniveau niet hoog genoeg vermoed ik. Een grens overschrijden deed ik niet, tenzij schaamteloos op een tafel kruipen bij een feestje alwaar de Duvel me te machtig werd.
Echter, hoe groot is de grens tussen een gelegenheidsdrinker, een ‘binge drinker’ en een (zwaar) verslaafde? Ik trapte tijdig op de rem, de meesten gaan over een grens en belanden dan bij de AA alwaar ze horen krijgen dat ze ziek zijn en nooit meer gaan genezen…
Verder hoor ik meer en meer opmerkingen over ‘wanneer diejen Bruno eindelijk weer gaat beginnen drinken?! Want ze missen die kerel!’ Enerzijds heel lief maar anderzijds ook duidelijk mensen die niet begrijpen dat een café mijn biotoop niet meer is. Al mis ik soms wel dat ‘stuk in mijn kraag’, de roes. Maar ook en vooral de uren dat we samen aan het lullen waren over van alles en nog wat. De dag er na wist ik nog amper waarover we het hadden, maar we hadden ons wel geamuseerd. En ik denk oprecht dat dat ook zo was!
Soms werden er politieke impasses opgelost. Maar ik herinner me een toogavond waar we zowaar de oplossing voor de zinloosheid van het bestaan gevonden hadden! Opgetogen en trots dat ik was op ons! Ik hoef je niet te vertellen hoe groot de ontgoocheling was ’s anderendaags toen we ons niet meer herinnerden wat die oplossingen dan wel waren? Onze gezamenlijke reactie: de volgende keer moeten we dat opschrijven!
Maar nu zijn die ‘speciale’ avonden- en vooral nachten - verleden tijd. Ze worden vervangen door een etentje alwaar we zinnige dingen zeggen en die de volgende dag ook nog weten. Maar, heel opvallend: oplossingen van levens- of wereldproblemen zijn er niet meer bij. Wegens geen toverdrank meer?
Onlangs was ik op een feestje waar de drank al rijkelijk vloeide vanaf 14u. Ik kreeg te maken met mensen die ik niet zo goed ken, plat Antwerps praatten en de eerste tekenen vertoonden van niet meer zo vlot uit de woorden meer te kunnen. Er werd ook door elkaar gepraat.
Ik moest van meerdere kanten conversaties aanhoren. Meer dan af en toe knikken moest ik niet doen. Maar mijn energiepeil ging met rassenschreden omlaag.
Na 3 uur waren de batterijen leeg en ik had geen oplader bij… Vroeger zou ik gewoon mee gezeverd hebben en mee de wereldproblemen hebben opgelost.
Reactie plaatsen
Reacties
Na drie uur drinken waren mijn batterijen ook plat. Maar dat voel je pas de dag erna, of 's nachts na die eerste comateuze dronkemansslaap. Zonder drank voel je alles veel beter aan. Het is hoe dan ook wennen aan de verandering: feestjes zonder drank. Het is gewoon helemaal anders. En ik kijk ook uit naar het moment dat er meer en meer sobere mensen rondlopen. Zodat we niet met een platte batterij naar huis moeten, na drie uur.